หนังสือเรื่อง นรกสวรรค์ท่านเลือกได้ ฉบับเฉลิมพระเกียรติ เรียบเรียงโดย คุณไขแสง กิตติวัชระชัย ปกแข็ง เย็บกี่ อาบ PVC ด้าน ขนาด 27*37.8 CM กระดาษ อาร์ทมัน อย่างดี จำนวน 368 หน้า 4สีตลอดทั้งเล่ม

หนังสือเรื่อง นรกสวรรค์ท่านเลือกได้ ฉบับเฉลิมพระเกียรติ

เรียบเรียงโดย คุณไขแสง กิตติวัชระชัย

ปกแข็ง เย็บกี่ อาบ PVC ด้าน

ขนาด 27*37.8 CM

กระดาษ อาร์ทมัน อย่างดี

จำนวน 368 หน้า

4สีตลอดทั้งเล่ม



สามารถสั่งซื้อหนังสือเล่มนี้ได้ีที่ www.trilakbooks.com ไตรลักษณ์ศูนย์หนังสือพระพุทธศาสนา เลขที่ 19/5 ริมกำแพงวัดญาณเวศกวัส พุทธมณฑล นครปฐม

บทความตามสารบัญหนังสือ
อารัมบท
อรกานุสาสนี
ปายาสิสูตร : เทวดามีจริง / รอผลที่สุกเอง / ความพยายามของพระเจ้าปายาสิราช / กลลวงพญายักษ์ / บุรุษทูนห่อคูถบนศีรษะ / มรณะเพราะยาพิษ / ทิฏฐิแห่งบุรุษโง่
กำเนิดสี่ : โลกหน้ามีจริง / อบาย ๔
นรก สวรรค์ ๓ ประเภท : สวรรค์ในอกนรกในใจ / นรกสวรรค์ในโลกมนุษย์ / นรกสวรรค์ที่เป็นปรโลก
บ่ายหน้าสู่แดนนรก : เทวทูต ๕
มหาสีหนาทสูตร : ความประพฤติอันไม่เป็นธรรมทางกาย / ความประพฤติอันไม่เป็นธรรมทางวาจา / ความประพฤติอันไม่เป็นธรรมทางใจ
ประเภทนรก : สัญชีวมหานรก / กาฬสุตตมหานรก / สังฆาฏนรก / โรรุวมหานรก / ตาปนรก / มหาตาปนรก / อเวจีนรก : พระเทวทัต / พระยาพานทำปิตุฆาต / นันทยักษ์ / กาพาล / ไฟในมหานรก / อุสสุทนรก /ยมโลกนรก : อชาตศัตรูราชา / โลกันตนรก : ตัวอย่างประสบการณ์โลกันตนรก
พระบาลีเรื่องนรก
หลวงปู่คำคนิง จุลมณี ท่องนรก : สระขุมนรก / เศษกรรม / ชมนรกก่อนกลับ / กรรมกาเม / หมู่สัตว์ร้องทุกข์ / นางงามนางแบบ / มนุษย์นรก / ศีล ๕ สู่สวรรค์ / สัมภเวสี
หลวงปู่จันทาเห็นทูตนรกที่บ้านเฉลียงลับ
พระผู้มาโปรดนรกภูมิ
เปรตวิสัยภูมิ : วิชชาตะเปรต / วิวิธเปรต / อุทาหรณ์ คือ สูกรเปรต / เปรตในป่าลึก / ทวาธสวิธเปรต / ปรทัตตูปชีวีเปรต / เปรตพระญาติพิมพิสารราชา / หญิงเปรต / เปรตเลี้ยงควาย / พระเปรต / เณรเปรต
โลกอสุรกาย : อสุรกายกระหายน้ำ / ผีกินผี / ผียักษ์กลับใจ / ผีโป่งที่ผาอีเมย
หลวงปู่มั่นเจอยักษ์
ดิรัจฉานภูมิ : โลกเดรัจฉาน / ดิรัจฉานชีวิต / วัสสการวานร / มหาวาจกอุบาสก / อดีตกรรมที่ผูกพัน / ภพชาติในอดีตของหลวงปู่ชอบ / งูเหลือมเกิดมาเป็นคน
ตัวอย่างการเวียนว่ายตายเกิด : โฆสกเศรษฐี / ผลกรรมข้ามชาติ / โตเทยยพราหมณ์
สรุปดิรัจฉานภูมิ
มนุสสภูมิ : โลกมมนุษย์ / ลำดับการพัฒนาการของทารกในครรภ์
ประเภทมนุษย์ : โจรกถา / สกเศรษฐี / พระมหาเถรกถา
บุคคล ๔ จำพวก : มืดมามืดไป " พรานผู้มีบาป" / มืดมาสว่างไป "รัชชุมาลาเทพนารี" / สว่างมามืดไป "พระเจ้าสุปพุทธราชาธิบดี / สว่างมาสว่างไป "นันทิยะเทพบุตร"
ประจักษ์พยานการเวียนว่ายตายเกิด : การระลึกชาติ / นายสุเรช เวอร์มา / ผีผ่าตัด / ผีเอลวิสกลับบ้าน / มร.เอดการ์ เคซี่ / พลโทสมาน วีระไวทยะ / ด.ช.ชนัย ชูมาลัยวงศ์ / วิญญาณพยาบาท / สัมภเวสี / นางสอิ้ง / ด.ญ.อุรารัตน์ ศรีนิล / ด.ญ. ลัดดา อินทรวิจิตร / คุณยายสุวรรณ แจ้งมงคล / พระภิกษุกนตตสิริ ภิกขุ
เด็กยอดอัจฉริยะ : ยูจองมิน / ด.ช. ปืน สามงาม / ด.ช. พฤกษ์ จารุพงศ์โสภณ / ด.ช. ยลูเซียตัน / ด.ญ.เจีย บาร์เซต / ด.ช.ดำเนิน คงคดี / ด.ญ. ชนิดา ศรีเกษม / ด.ช. จิงจิง
เทวภูมิ ภูมิสวรรค์ : รุกขเทวดา / ปฏิปทาให้ไปเกิดในสวรรค์ / พระนางโรหิณี / อานิสงส์การกวาดวัด
มหาสีหนาทสูตร : มรณาสันนวิถีของผู้ไปเกิดในสวรรค์ / จุตตินิมิตรของเทพยดา
จาตุมหาราชกาภูมิ : สวรรค์ชั้นที่ ๑ ๑. ธตรฐมหาราช ๒. วิรุฬหกมหาราช ๓. วิรูปักษ์มหาราช ๔.เวสสุวัณมหาราช / ท้าวจตุมหาราชถวายบาตร
ตาวติงสาภูมิ : สวรรค์ชั้นที่ ๒ / ไตรตรึงษ์ / อสุรภิภพ / ท้าวเวปจิตตาสูร / สมบัติในไตรตรึงษ์ / ช้างเอราวัณ / นางปติปูชิกา / พระจุฬามณีเจดีย์ / ปาฏิหาริย์ในโลกมนุษย์กึ่งพุทธกาล / ปาริชาติ / สุธรรมาเทวสภา / สุพรรณบัฏ / ตัวอย่างประสบการณ์จริง / ท้าวสักกะเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า / ปัญหาของท้าวสักกะ / เทพทำบุญ / กัณฐกะเทพบุตร
ยามาภูมิ : สวรรค์ชั้นที่ ๓
ดุสิตาภูมิ : สวรรค์ชั้นที่ ๔ / ทานที่ให้ผลมาก / พระศรีอริยเมตไตรย / การสร้างพระบารมี / อนาถบิณฑอกะเศรษฐี
นิมมานรตีภูมิ : สวรรค์ชั้นที่ ๕ / สุภัททาเทพเจ้า / วิสาขามหาอุบาสิกาเทพเจ้า / ทานของคนกำพร้า
ปรนิมมิตวสวัตตีภูมิ : สวรรค์ชั้นที่ ๖ / ปรนิมมิตวสวัตตีมาราธิราช / พระกีสนาคอุปคุต / นางสิริมา
ประสบการณ์เกี่ยวกับสวรรค์ : ธรรมิกอุบาสก / นิมิตท้าวธรรมกถึกมาขอเป็นลูก / เทวดาสาธุการ / เทศน์โปรดเทวดา / เห็นสาวสวรรค์ / ตายแล้วฟื้น / เณรระลึกชาติ / เทวดาคุ้มครอง



นรกภูมิ
พระเทวทัต

พระเทวทัตได้เป็นคู่เวรคู่อาฆาตกับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อครั้งมีชีวิตอยู่ ทั้งๆที่บวชเป็นพระภิกษุในสำนักของพระพุทธองค์ผู้ทรงพระญาณอันวิเศษ

ด้วยว่าพระพุทธเจ้าเสด็จโปรดพระประยูรญาติครั้งแรก เจ้าศากยะทั้งหลายได้เข้าเฝ้าและสดับพระธรรมเทศนาแล้ว ได้เห็นภิกษุที่แวดล้อม เป็นบริวารประมาณสองหมื่นรูป ล้วนแต่เป็นชาวเมืองอื่น และกษัตริย์วงศ์อื่น ไม่มีชาวเมืองศากยะและกษัตริย์วงศ์ศากยะเลย กษัตริย์หนุ่มมี ภัททิยศากยราช อนุรุทธะ อานันทะ ภะคุ กิมพิละ และทั้งเทวทัต พร้อมด้วยนายภูษามาลาอีกคนหนึ่ง คือ “อุบาลี” รวมเป็น ๗ คน ได้เดินทางไปเฝ้าพระพุทธเจ้าที่ อนุปิยอัมพวันของมัลลกษัตริย์แล้วทูลขออุปสมบทเพื่อให้ชาวศากยะเป็นสาวกบ้าง การบวชของเจ้าศากยะคราวนี้ เป็นการบวชประวัติศาสตร์ เพราะต้องการทำลายกิเลสของตนจริงๆ จึงให้อุบาลีบวชก่อน เพื่อจะได้กราบไหว้อุบาลีซึ่งเป็นเพียงนายภูษามาลา เป็นการขจัดทิฎฐิมานะของตน
ครั้นบวชแล้ว พระภัททิยศากยราช บรรลุพระอรหันต์ผู้ได้วิชชา ๓ พระอนุรุทธะ บรรลุพระอรหันต์ เป็นผู้มีจักษุทิพย์ พระภะคุ และพระกิมพิละก็ได้บรรลุพระอรหันต์ พระอานนท์ได้บรรลุพระโสดาปัตติผล ส่วนพระเทวทัตได้ฌานอันเป็นของปุถุชนยังไม่ได้คุณธรรมวิเศษ
เมื่อพระพุทธเจ้าประทับอยู่ในกรุงโกสัมพี แคว้นวังสะ ลาภสักการะเกิดแก่พระพุทธเจ้าและสาวกทั้งหลายเป็นอันมาก ชาวกรุงโกสัมพีได้ถือผ้าและเภสัชเข้าไปในวิหาร และถามว่า
“พระพุทธเจ้าประทับอยู่ที่ไหน ? พระสารีบุตรเถระ พระโมคคัลลานเถระ พระมหากัสสปเถระ พระภัททิยะ พระอนุรุทธะ พระอานนท์ พระภะคุ และ พระกิมพิละ อยูที่ไหน?
ไม่มีที่จะถามว่าพระเทวทัตอยู่ที่ไหน? ลาภสักการะจึงไม่เกิดขึ้น
พระเทวทัต เมื่อถูกความโลภเข้าครอบงำแล้วคิดว่า เราก็เป็นขัตติยบรรพชิตเหมือนท่านทั้งหลายเหล่านั้นเหมือนกัน แต่ไม่มีใครเลยที่นำลาภสักการะมาถวายเรา เราจะทำความรู้จักกับใคร? จึงจะทำให้ลาภสักการะเกิดขึ้นแก่เรา พระเจ้าปเสนทิโกศล พระเจ้าพิมพิสาร เป็นผู้บรรลุธรรมแล้วทั้งนั้น ส่วนพระเจ้าอชาตศัตรู ยังเป็นกุมาร ไม่รู้ดีรู้ชั่ว ถ้าเราทำความรู้จักกับพระองค์ ลาภสักการะจะเกิดขึ้นแก่เรา
จึงไปแคว้นมคธ ใช้อำนาจฌานอันเป็นปุถุชน นิมิตให้งูเป็นสังวาล ลงมาจากอากาศนั่งบนตักพระเจ้าอชาตศัตรู
พระกุมารทรงกลัวแล้วตรัสว่า “ท่านเป็นใคร?”
จึงถวายพระพรว่า “อาตมภาพคือ พระเทวทัต”
เพื่อบรรเทาความกลัวของกุมาร จึงกลับอัตตภาพเป็นพระภิกษุถือบาตรยืนอยู่หน้ากุมาร พระเจ้าอชาตศัตรูทรงเลื่อมใส ทำให้ลาภสักการะเกิดขึ้นมากมาย
พระเทวทัตเมื่อมีลาภสักการะครอบงำแล้ว ทำให้ความคิดลามกเกิดขึ้นว่า “เราจักบริหารพระภิกษุสงฆ์” ทำให้เสื่อมจากฌานอันเป็นของปุถุชนนั้น จึงกราบทูลพระพุทธเจ้าเพื่อบริหารพระภิกษุสงฆ์ พระพุทธเจ้าห้ามแล้วไม่พอใจ ได้ผูกอาฆาตในพระพุทธเจ้าแล้วหลีกไป
นับแต่นั้นมา พระเทวทัตอันโทสะครอบงำแล้วคิดว่า
“เราจะทำความพินาศแก่พระสมณโคดม”
จึงเข้าไปเฝ้าอชาตศัตรูกุมาร ทูลว่า “พระกุมาร ! แต่ก่อนคนมีอายุยืน บัดนี้อายุน้อย พระองค์อาจทิวงคตก่อนเป็นพระเจ้าแผ่นดินก็ได้ พระองค์จงสำเร็จโทษพระบิดาเสีย แล้วเป็นพระราชา อาตมาจักสำเร็จโทษพระพุทธเจ้าผู้เป็นที่รักยิ่งของคนทั้งปวง แล้วจะเป็นพระพุทธเจ้าเสียเอง”
พระเจ้าอชาตศัตรูหลงเชื่อเทวทัต ได้สั่งให้จองจำพระเจ้าพิมพิสารให้อดอาหารจนสวรรคต และพระเทวทัตได้ส่งนายขมังธนูไปเพื่อให้ฆ่าพระพุทธเจ้า เมื่อนายขมังธนูเหล่านั้นได้ฟังพระธรรมเทศนาของพระพุทธเจ้า บรรลุโสดาปัตติผลได้กลับมาแล้ว การลอบทำร้ายได้ล้มเหลวลง
พระเทวทัตจึงลงมือทำเอง ในขณะที่ทราบว่าพระพุทธองค์ทรงประทับอยู่เชิงเขาเบื้องล่าง พระเทวทัตแอบขึ้นเขาคิชฌกูฏ กลิ้งหินใหญ่ลงมา ! เพื่อปลงพระชนม์พระพุทธเจ้า ก้อนหินเกิดกระทบกันแล้วแตกเป็นก้อนเล็กก้อนน้อย สะเก็ดหินก้อนหนึ่งกระเด็นกระทบพระบาททำให้พระโลหิตห้อ นับว่าได้ทำอนันตริยกรรมขึ้นแล้ว แต่ก็ไม่สามารถปลงพระชนม์ได้

ต่อมา ! พระเทวทัตได้ทูลพระเจ้าอชาตศัตรู ปล่อยช้างนาฬาคิรีซึ่งกำลังตกมัน ร้องโกญจนาทเหมือนฟ้าฟาด เพราะถูกมอมเหล้าถึง ๑๖ หม้อ ! เพื่อให้ทำร้ายพระพุทธเจ้า ขณะเสด็จบิณฑบาต แต่ช้างนาฬาคิรีก็กลับหมอบลงทำคารวะพระพุทธเจ้า ด้วยอำนาจบารมีพระเมตตาแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ทรงลูบหน้าผากช้างนาฬาคิรีอย่างอ่อนโยนนุ่มนวลสุดจะพรรณนา

กรรมของพระเทวทัต ตั้งแต่ยุยงให้พระเจ้าอชาตศัตรูปลงพระชนม์พระเจ้าพิมพิสาร ส่งนายขมังธนูไปทำร้ายพระพุทธเจ้า กลิ้งหินเพื่อปลงพระชนม์พระพุทธเจ้าผู้เปี่ยมล้นบรมสุขก็ไม่ปรากฏแก่มหาชน เหมือนปล่อยช้างนาฬาคิรีในครั้งนี้ประชาชนในกรุงราชคฤห์จึงโจษย์กันว่า “ในหลวงคบคนพาล ! ในหลวงคบคนพาล !”

พระเจ้าอชาตศรัตรูได้สดับถ้อยคำของมหาชนแล้ว เกิดความละอายพระทัย
จึงสั่งให้ยกเลิกส่งสำรับ ๕๐๐ และไม่เสด็จไปยังที่อุปัฏฐากของพระเทวทัตอีกเลย
ถึงชาวพระนครก็ไม่ถวายอาหาร แก่พระเทวทัตผู้คิดผิด
พระเทวทัต เมื่อเสื่อมจากลาภแล้ว แต่ยังไม่สิ้นมานะทิฏฐิ จึงทูลขอวัตถุ ๕ ประการแก่พระพุทธเจ้าคือ
๑. ภิกษุทั้งหลายพึงถือการอยู่ป่าตลอดชีวิต รูปใดอยู่ละแวกบ้านพึงต้องโทษ
๒. ภิกษุทั้งหลายพึงเที่ยวบิณฑบาตตลอดชีวิต รูปใดรับนิมนต์พึงต้องโทษ
๓. ภิกษุทั้งหลายพึงถือผ้าบังสุกุลเป็นนิตย์ รูปใดรับจีวรจากทายก พึงต้องโทษ
๔. ภิกษุทั้งหลายพึงถือการอยู่โคนต้นไม้เป็นนิตย์ รูปใดอยู่ที่มุมบัง พึงต้องโทษ
๕. ภิกษุทั้งหลายไม่พึงฉันปลาและเนื้อตลอดชีวิต รูปใดฉัน พึงต้องโทษ
พระพุทธเจ้าผู้ทรงข้ามโอฆะแล้วตรัสว่า “อย่าเลยเทวทัต ! ผู้ใดปรารถนา จงเป็นผู้อยู่ป่าเถิด”

พระเทวทัตจึงประกาศแก่ภิกษุทั้งหลายว่า “สิ่งที่เราทูลขอพระพุทธเจ้าเป็นการปฏิบัติอย่างอุกฤษฏ์ ภิกษุใดใคร่พ้นทุกข์จงมากับเรา ภิกษุบวชใหม่มีความรู้น้อยได้ตามพระเทวทัตไปประมาณ ๕๐๐ รูป พระเทวทัตได้พาภิกษุเหล่านั้นไปอยู่ที่ตำบาลคยาสีละ และไม่ทำอุโบสถร่วมกับพระพุทธเจ้า เป็นอันว่าเทวทัตได้ทำ “สังฆเภท” ซึ่งเป็นอนันตริยกรรม อีกข้อหนึ่งแล้ว
พระศาสดาทรงสดับว่า “พระเทวทัตพาภิกษุเหล่านั้นไปแล้ว” จึงตรัสสั่งให้พระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะ ไปสอนพระภิกษุเหล่านั้นให้รู้ผิดชอบชั่วดี แล้วนำกลับมา เมื่ออัครสาวกไปถึง พระเทวทัตภูมิใจมากที่อัครสาวกได้ไปร่วมกับตน จึงพักผ่อนอย่างสบาย แต่อัครสาวกได้สอนภิกษุเหล่านั้นให้ซาบซึ้งในรสพระธรรมอย่างถูกต้องชัดเจนแล้ว จึงได้นำกลับไปเฝ้าพระบรมศาสดา
พระโกกาลิกะสาวกเทวทัตว่า “พระเทวทัตลุกขึ้นเถิด พระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะ ได้นำภิกษุเหล่านั้นไปหมดแล้ว เราบอกแล้วว่าอย่าไว้ใจอัครสาวกทั้งสอง เพราะท่านเป็นผู้ปรารถนาลามก”
ดังนี้แล้วจึงใช้เข่ากระแทกที่ทรวงอกของพระเทวทัต จนอาเจียนเป็นโลหิต พระเทวทัตป่วยอยู่เป็นเวลา ๙ เดือน ได้ระลึกคุณพระศาสดา ที่พยายามห้ามปรามไม่ให้ตนทำผิด จึงกล่าวแก่สาวกของตนว่า “จงพาเราไปเฝ้าศาสดาเถิด”
สาวกเทวทัต “เมื่อท่านยังแข็งแรงอยู่ ได้ประพฤติจองเวรกับพระบรมศาสดาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วข้าพเจ้าจะพาท่านไปเฝ้าพระพุทธองค์ได้อย่างไร?”
พระเทวทัต “ข้าพเจ้าอาฆาตพระศาสดา ! แต่พระศาสดาไม่อาฆาตข้าพเจ้าเลย ขอพวกท่านจงพาเราไปเฝ้าพระบรมศาสดา ผู้ทรงเป็นที่พึ่งอันประเสริฐเถิด”
สาวกเหล่านั้นหามพระเทวทัต ผู้สำนึกในน้ำพระทัยพระพุทธองค์มาด้วยเตียงเล็กๆ ภิกษุได้ทราบข่าวว่า “สาวกได้หามพระเทวทัตมาเพื่อจะเฝ้าพระศาสดา”
จึงกราบทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ! พระเทวทัตผู้มีจิตสำนึกผิดจะมาเฝ้าพระองค์ พระเจ้าข้า”
พระศาสดา “ภิกษุทั้งหลาย เทวทัตไม่เห็นเรา”
ภิกษุทั้งหลาย “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ! พระเทวทัตมาโน่นแล้ว ! พระเจ้าข้า”
พระศาสดา “เทวทัตไม่เห็นเรา ภิกษุทั้งหลาย”
ภิกษุ “พระเทวทัตผู้ได้สำนึกผิดแล้ว กำลังใกล้สระโบกขรณีแล้ว พระเจ้าข้า”
พระศาสดา “เทวทัตไม่เห็นเรา ภิกษุทั้งหลาย”
สาวกของพระเทวทัตได้วางเตียงลง เพื่อจะไปอาบน้ำในสระโบกขรณี พระเทวทัตได้ลุกจากเตียงแล้วนั่งวางเท้าทั้งสองลงกับพื้นดิน เท้าทั้งสองค่อยๆ จมลงดินไปตามลำดับ เพียงข้อเท้า เพียงเข่า เพียงสะเอว เพียงนม จนถึงคอ ในเวลาที่กระดูกคางจรดพื้นดิน จึงกล่าวว่า
“ข้าพระองค์ขอถึงพระพุทธเจ้าพระองค์นั้น เป็นบุคคลผู้เลิศยิ่งกว่าเทพ เป็นผู้มีจักษุรอบคอบ เป็นที่พึ่ง ขอบูชาพระองค์ด้วยกระดูกคาง พร้อมด้วยลมหายใจนี้”
พระเทวทัต ! เมื่อถูกแผ่นดินสูบไปแล้ว ด้วยวิบากกรรม จะต้องไปตกอเวจีมหานรกอยู่ถึงแสนกัป เพราะกรรมของพระเทวทัต ถึงขั้นอนันตริยกรรม นำให้มาเกิดในอเวจีมหานรกนี้ได้แล้ว

ฉะนั้น พอท่านดับจิตตาย ก็ตรงดิ่งมาสถานที่นี้ เกิดเป็นสัตว์นรกอเวจี สูงยอดเยี่ยมถึง ๓๐๐ โยชน์ ยืนนิ่งไม่ไหวติง เสวยทุกข์อยู่ในห้องสี่เหลี่ยม ศีรษะทะลุเข้าไปในเพดานแค่หู ฝ่ายข้างเท้าก็จมลึกเข้าไปในพื้นเหล็กแค่ข้อเท้า มีหลาวเหล็กเท่าต้นตาลขนาดใหญ่ แทงจากข้างหลังทะลุข้างหน้า โดยที่ปลายเหล็กทั้งสองข้างติดอยู่ข้างฝา แล้วก็ยังมีหลาวเหล็กอีกอันหนึ่ง แทงสีข้างขวาทะลุสีข้างซ้าย โดยที่ปลายหลาวทั้งสองข้างติดอยู่ที่ฝาเช่นเดียวกัน นอกจากนั้น ยังมีหลาวเหล็กอีกอันหนึ่ง เสียบตั้งแต่ศีรษะทะลุลงมาจนถึงกลางลำตัว
โดยที่ปลายเหล็กข้างหนึ่งติดอยู่บนเพดาน อีกข้างหนึ่งจรดพื้น พระเทวทัตถูกเหล็ก ๓ อันตรึงให้ยืนนิ่งไม่ไหวติงเช่นนี้ ก็เพราะว่าท่านได้กระทำความผิดต่อพระพุทธองค์ผู้ไม่ทรงหวั่นไหวในโลกธรรมทั้งปวง ซึ่งนับเป็นความผิดขั้นอุกฤษฏ์
นอกจากจะถูกตรึงด้วยหลาวเหล็กดังกล่าวแล้ว ยังต้องถูกไฟนรกไหม้ทั้งๆ ที่ถูกตรึงอยู่นั้นตลอดเวลาแม้จนขณะนี้ยังสังเวยทุกข์โทษอยู่เช่นนั้น ณ อเวจีมหานรก แต่ภายหลังจะได้กลับมาเกิดและได้เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้าองค์หนึ่ง นามว่า “อัฏฐิสาระ” ด้วยอานิสงค์ถวายกระดูกคางแด่พระพุทธเจ้า
เพราะอนันตริยกรรมนี้เป็นกรรมที่หนักที่สุดในบรรดากรรมทั้งหมด ใครทำเข้าผู้นั้นย่อมเป็นนิยโตบุคคลเที่ยงแท้ที่จะต้องไปตกในมหานรกอเวจีอย่างเดียวเท่านั้น และกรรมนี้จะให้ผลก่อนกรรมอื่นๆ ดังเรื่องราวต่อไปนี้